Eindelijk in Azië!

Ha allemaal,

Blog nummer 10, wat betekent dat we ook 10 maanden onderweg zijn met ons avontuur. Eindelijk is het ons gelukt om Azië te bereiken. Dat viel niet mee, omdat ook op de Cookislands en in Nieuw-Zeeland zoveel moois te zien was, zoals we in onze vorige blog schreven. Deze blog komt vanuit Miri vanuit een prachtig hotel waar we met de familie van Dick een hele fijne vakantie hebben (vakantie van het reizen :) ).

De laatste blog kwam van de tropische cookislands midden in de stille oceaan waar we met name onze scooterrijvaardigheid hebben getest. Na de cookislands hebben we een heel klein uitstapje gemaakt naar Australië (we kwamen er toevallig langs :) ) en zijn we drie dagen in Sydney geweest. Na dit uitstapje in kangaroeland is de harde waarheid aangebroken en stonden we met alleen twee rugzakken op het vliegveld in Singapore, en zijn we backpackers geworden. Geen auto waarmee je overal heen rijdt, geen achterbak voor je bagage, niet aan het einde van de middag eens kijken waar je gaat slapen. Maar ook geen onderhandelingen met de politie, ingeslagen ramen, met twee jassen aan buiten koken, lekke banden en suïcidale koeien. Singapore was direct een mooie eerste dip in het backpackersbestaan. Accomodatie is daar prijzig, dus sliepen wij gezellig met 16 andere mensen op de slaapzaal. In een muur van kubus vormige bedhokjes, getimmerd van hout. Heel knus. Singapore is druk maar bijzonder schoon en georganiseerd en er is eten uit heel Azië te vinden! Zelfs de vegetariër is hier een geaccepteerde diersoort, dus we hebben veel tijd doorgebracht in de foodcourts. Na Singapore hebben we koers gezet naar Jakarta, Indonesië. Java, het eiland waarop Jakarta ligt, is enorm druk qua verkeer. Het vervoer in volgepropte minibusjes en achterop motortaxis is daarom niet altijd even comfortabel of snel, maar geeft wel een goed inkijkje in het lokale leven. De eerste dagen (waaronder Dicks verjaardag) hebben we doorgebracht in een klein vissersplaatsje aan de kust waar we in een simpel hutje logeerden. Op het strand hier komen schildpadden de zee uit om eieren te leggen. Heel bijzonder om te zien! Ook hebben we met een groep hysterische locals babyschildpadden losgelaten. Onze schildpad zat nog niet lekker in zijn wedstrijdritme en bereikte op een armzalige voorlaatste plaats de zee. Rio wordt het niet voor hem. Na deze expeditie is in Jakarta Ilja (een vriendin van Angela) aangesloten voor 10 dagen. Na de koloniale geschiedenis in Jakarta te hebben bekeken (we weten nu eindelijk waar alle straatnamen in ons wijkje Lombok vandaan komen), zijn we met de trein naar Yogyakarta gegaan waar we de Borobodur en Prambanan tempels hebben gezien. Daarna volgde een georganiseerde expeditie van drie dagen over de rest van Java per minibusje, met zeer basic hotels (geen wasbak, de wc doorspoelen met een emmertje, dat werk). Maar er was wel lekker veel rijst, 3 keer per dag! Onderweg hebben we de Bromovulkaan en het Ijenplateau gezien. Beiden zijn prachtig, maar met name bij Ijen schaam je je diep voor hoe toeristen zich gedragen ten opzichte van de lokale mijnwerkers die met een lading van 60 tot 80 kilo op hun nek uit de krater klimmen. Van 30 centimeter afstand een foto maken zodat je ook de laatste zweetdruppel goed hebt vastgelegd (zonder daar iets voor te betalen) getuigt niet echt van respect. En met je dikke koloniale kont in een draagstoel gaan zitten (model 1800) al helemaal niet. Dit is misschien wel het grootste verschil voor ons met de tijd in Zuid-Amerika: we zitten nu veel meer op de 'toeristensnelweg' en komen minder snel op plaatsen waar weinig toeristen zijn. Misschien verandert dit nog wel als het hoogseizoen straks voorbij is. Daarbij in Indonesië natuurlijk ook een ultieme toeristenbestemming. Ook wij hebben op het strand gelegen in Bali (2 dagen, meer dan genoeg) en zijn daarna naar Flores gevlogen. Flores is een stuk rustiger dan Bali en Java, dat is een verademing. Op Flores zijn we twee dagen op pad geweest met een prachtige boot. Onder de bezielende leiding van kapitein Rambo met zijn drie tanden tellende gebit zijn we gaan snorkelen bij de kleine eilandjes om Flores heen. De onderwaterwereld is echt heel indrukwekkend hier, met als hoogtepunt meezwemmen met mantarays, enorme roggen met een doorsnee van wel twee meter. Heel indrukwekkend! Voor degenen die nu denken dat we als Triton en Ariël door het water gaan: er is helaas geen beeldmateriaal van alle afgezakte zwembroeken en bikinis terwijl we aan de varende boot hingen, of hoe de crew Angela binnentakelde met een touw, maar elegant was het zeker niet. Ook hebbende beroemde Komodo Varanen gezien. Deze enorme draakachtige hagedissen zwommen gelukkig niet gezellig met ons mee, maar hebben we bewonderd op een eiland. Eerlijk is eerlijk: de beesten zijn heel groot, maar de gidsen zijn ook heel goed in het maken van goed gemanipuleerde foto's. En de laatste dagen Indonesië waren we bij bij Erik en Fenneke in Bogor, onder Jakarta. Deze twee helden wonen al meer dan een jaar in de gekte van Indonesië, dus we waren zeer benieuwd hoe zij dit volhouden! Ook een aantal andere vrienden van Dick waren hier op bezoek zodat Dick na maandenlang vrouwengezeur nu eindelijk eens bier kon drinken met zijn mannenvrienden! In deze periode zien we dus relatief veel vrienden en familie. Dat doet ons beseffen dat we niet zo heel veel zaken missen aan Nederland, maar dat vrienden en familie toch echt onvervangbaar zijn (waarbij we dan kaasboer Henk Scheer en Willy van de notenkraam op de markt ook maar even onder de vrienden scharen :) ).

Na Indonesië troffen we in Maleisië dus de familie van de Broek voor een prachtige trip door Maleisië, het land waar zij vroeger een aantal jaren gewoond hebben. Wederom heel fijn om iedereen weer te zien en nog heel veel moois op het programma de komende dagen! Na deze trip staan Vietnam, Laos en Cambodja op de planning. Naar alle waarschijnlijkheid zal Tibet de laatste bestemming gaan worden van deze reis. Hoe we hier precies heen gaan, blijft nog even een verassing (ook voor ons :), net zoals onze terugkeerdatum, die toch langzaamaan in zicht komt. Volgende keer meer daarover!